Sinds een tijd ben ik bezig met mijn Aarde collectie. Het begon in 2010 toen ik kleine zilveren vierkantjes in de zilverklei stak als experiment. Het was een start om de geploegde velden met de voren, die ik zo fascinerend vind, in zilver te vangen.
Op dat moment wist ik nog niet waarom ik dat wilde doen, ik volgde gewoon mijn intuïtie. De eerste hanger, Field#1, die tot deze serie hoort heb ik hier afgebeeld. Het is gemaakt van puur zilver met een ruwe rand, hangend aan een rubberen koord.
Om te onderzoeken waarom ik zo geboeid was begon ik met het fotograferen van boeren die aan het ploegen waren en het resultaat ervan: de geploegde velden. Het moment van de ploeg die de aarde ingaat om de aarde open te breken, het pas omgewoelde veld met de donkere, rijke aarde.
Het leek wel of het me wat wilde vertellen. Aarde heeft zuurstof nodig om de zaden te laten groeien. Ik had behoefte aan frisse lucht. Het was tijd om open te breken, ik begrensde mezelf.
Vandaar dat het niet vreemd was dat ik aangetrokken werd door de workshop ‘Now Breath’ van Ruudt Peters. Het werd één van de vele momenten dat ik het thema aarde kon onderzoeken.
Een van de opdrachten in ‘Now Breath’ was dat je een eigen materiaal mee moest nemen. Ik koos de aarde uit mijn groentetuin.
In deze 7 dagen leerde ik om diep adem te halen en te vertrouwen op mezelf zodat ik een verbinding kon maken met mijn binnenste kern. Ik ben Ruudt erg dankbaar voor het bereiken van deze inzichten om me open te stellen.
Het werk wat ik met de aarde gedaan heb in de workshop heb ik tot nu toe nooit getoond, daar is het nu tijd voor geworden.
Na de 1e drie dagen van intro werkzaamheden verschoof mijn focus naar het materiaal wat ik bij me had. De eerste experimenten waren het mixen van de aarde met water en het vouwen van kleine papieren doosjes zodat ik ze kon vullen met de modder. Dit werd verwarmd op een elektrisch plaatje, zodat het proces van kleine lemen elementen maken (my little solid bricks) versneld werd. Door middel van het integreren van touw verbond ik de elementen aan elkaar.
Zeven heerlijke dagen van spelen met zand en water, terug naar mijn kindertijd, BREATH! Het had helemaal niks te doen met sieraden maken en dat was erg bevrijdend.
Het verwerken van alle indrukken van de workshop had tijd nodig. Er was veel gebeurd en ik wilde het allemaal een plaats geven in mijn dagelijkse leven (oké, ik heb schildpad neigingen :-)). Een tijdlang heb ik zelfs geen enkel nieuw stuk gemaakt in de aarde serie.
Maar afgelopen maand viel het kwartje. Al die kleine stukjes in de klei steken, was mijn manier van zaken op een rijtje zetten. Rechtlijnig en helder, zodat het een plaats kreeg en ik het een naam kon geven. Ik weet dat nu, maar het heeft een hele tijd geduurd voordat ik dat inzicht had…
Afgelopen week kreeg ik nieuwe inspiratie. De kleine vierkantjes werden gebogen en opnieuw verankerd in de zilverklei. Het resultaat is een zilveren ring genaamd “Embrace & Open Up”. De 22 karaats gouden rand benadrukt het openbreken van de randen, wat zo belangrijk is voor mij.
Ik ben blij met deze doorbraak in de Aarde serie en blijf onderzoeken wat het betekent. We zien wel wat de toekomst me weer voor nieuwe inzichten brengt.
