Een Zonnebloem Obsessie

In het najaar kreeg ik van mijn overbuurman Piet een handjevol zwarte zaadjes. “Die moet je in het voorjaar maar zaaien. Het zijn zonnebloemen.” zei hij nog.

En inderdaad eind april heb ik ze in mijn kasje in potjes gezaaid en braaf gewacht tot ze groot genoeg waren om buiten uit te zetten.

Nu, drie maanden later, zijn ze gegroeid tot wel twee meter hoogte.
Een kleine foto impressie van de verschillende stadia:

Op twee meter hoogte ontwikkelde zich een bloemknop.
Waaruit de helder gele linten het donkerbruine hart omvatten. Dagenlang werd de bloem bezocht door bijen aangezien de honing zich cirkelvormig ontwikkeld.
Uiteindelijk begon het omkrullen van het bloemhoofd. Ondertussen begint het fibonacci spiraalpatroon zich al mooi af te tekenen.
Elk minibloempje gaat nu uitdrogen en afvallen zodat het zaad zichtbaar wordt.
Twee zonnepitjes al zichtbaar, prachtig hoe het spiraalpatroon zich blijft voortzetten.
Zonnebloemhoofd geoogst en aan het drogen.

Het hele proces van groei en de vormen in de zonnebloemen inspireren me om te onderzoeken. Met mijn camera kruip ik er dicht op en met potlood doorgrond ik de patronen. De spiraalvormen, die onderdeel zijn van de Fibonacci reeks, boeien me het meest.

Interessant YouTube filmpje over de spiralen en Fibonacci.

Op het Engelse gedeelte van mijn La Leipsig Jewels site heb ik geschreven over hoe ik mijn inspiratie vertaal in tastbare werk.