Sinds ik van mijn achterste grasveld een permacultuur paradijs aan het maken ben, moest er ook een vijver komen. Een poeltje met water is ideaal om de biodiversiteit te vergroten. Denk aan waterplanten, oeverplanten en natuurlijk kikkers of libellen.
De kikkers kunnen me helpen in de moestuin met bijvoorbeeld slakken bestrijding.
Doordat er veel zand vrij komt bij het graven heb ik meteen een tweede hugelcultuurbed erbij bedacht. (Over de eerste kun je terug lezen in de Houtbed-post)
Aan de noordkant van de vijver komt de heuvel met daarin allemaal hout en plantendelen die mogen weg rotten de komende tien jaar. Terwijl ze dat doen geven ze voedselstoffen af aan de planten erboven. Ook zal daardoor de temperatuur van dit bed wat hoger zijn, dat is fijn in de winter tegen vorst.
De zon kan via het water de vijverkant van de heuvel ook nog extra verwarmen. Vooral als ik er een paar grote zwarte stenen in stop voor hitteopvang.
Ik wil gaan kijken of ik mijn citroenplanten in de volle grond kan houden op deze manier. Tijd zal het leren of dit gaat werken.
Maar eerst moet nu de vijver gemaakt worden. Daarvoor neem ik gewoon de schep te hand om hem uit te graven. Elke dag een beetje, daar heb ik geen graafmachine voor nodig. Op deze manier kan ik goed nadenken hoe ik het wil maken en kan ik bijsturen indien nodig. Heerlijk met de handen weer in de aarde.
Het is mijn herfstproject voor 2019 geweest. In 2018 heb ik mijn labyrint gemaakt en daar ben ik nog steeds heel happy mee.
Een website waar ik veel informatie vandaan gehaald heb is Iris Garden Ecology, een fijne blog met veel praktisch verhalen.
Wat een gezellig verhaal en zo herkenbaar. Dat was dan wel jaaaren geleden toen wij nog in het Westen een tuin hadden. Veel pl ezier altijd gehad van onze vijver met bewoners. Dus veel succes en plezier met de vijver??
Hoi Zenz, dank je wel 🙂
Wij hadden in de vorige tuin ook een kleine vijver, dus ik weet hoe fijn het is om er een te hebben. Er is altijd leven rond water.