Hoi, vandaag neem ik jullie mee de tuin in met een mini video filmpje. Je ziet het kasje, de groentebedden en de vijver. Beetje impulsief heb ik het opgenomen.
Duidelijk nog veel te leren 🙂
Fruitoogst
Drukke dagen in de tuin. Na het oogsten van het vroege fruit komt de verwerking. Je krijgt het niet allemaal opgegeten.
Kersen plukken. Op de hoge oogstladder kom ik bij de heerlijke kersen.
In mei had ik de aardbeien gespot met de camera:
Het drogen van fruit is een fijne manier van conserveren. De smaak wordt versterkt en past daardoor heel erg goed in muesli mix voor bij m’n ontbijt.
Frambozen worden ingevroren. Eerst los op een rubberen schaaltje. na een dag gaan ze in een zak die ik vacuum trek. Dan kun je ze lekker lang bewaren om in de winter nog eens te genieten van deze vitamienebommetjes.
Ook wordt veel verwerkt tot jam. Heerlijk op de boterham, in de yoghurt of op het kaasplankje als dip. Dit jaar is de vliergelei daar erg geschikt voor.
Verplanten
Vanaf 15 mei is het druk in mijn moestuin. Veel van de zaailingen gaan nu in de tuin gezet worden. Het liefst heb ik een regenachtige dag. Helaas zijn die er dit jaar niet. Dan wijk ik uit naar de avonden. De pas verplante zaailingen kunnen dan in de koelte van de nacht een beetje bijkomen. Verplant worden is topsport voor ze.
Overdag zorg ik dan voor wat schaduw door doeken op te hangen of er wat grasstrooisel overheen te gooien. Ook krijgt nieuwe aanplant de eerste week water. Daarna moeten ze het bij mij op eigen houtje kunnen doen, de aarde bedden zijn humusrijk genoeg.
De gevreesde IJsheiligen
Begin mei moet ik altijd op m’n handen blijven zitten om te voorkomen dat ik te vroeg de planten, die ik gezaaid heb, uit plant. Door het prachtig voorjaars-weer ben ik toch ongeduldig geweest. Vandaar dat een paar warmteminnende zaailingen al in de volle grond stonden.
En dat heb ik geweten!
Op 11, 12, 13 en 14 mei kwamen de ijsheiligen voorbij. Die gooiden roet in het eten. Er werd nachtvorst voorspeld met temperaturen van -3 graden, en daar verschrompelen jonge planten van.
Dus heb ik mijn beschermende spullen tevoorschijn gehaald. Met lakens, vliesdoeken, stolpen en hooi/bladeren probeer ik dan mijn kou vrezende planten te redden. Het is even wat werk maar dat vind ik het wel waard.
Helaas had ik twee planten vergeten, die kreeg de nachtvorst te pakken.
Gelukkig heeft de rest het wel gered dankzij de beschermende maatregelen:
Volgend jaar toch maar weer braaf wachten tot het 15 mei is!
Labyrint onderhoud
In november 2018 heb ik een mergel labyrint in mijn tuin gemaakt. Ik gebruik het voor loopmeditatie, een fijne vorm om focus te krijgen. Je loopt met volle aandacht in de natuur en stelt je open voor alles om je heen zonder oordeel. Genietend van alles wat je waarneemt. Loopmeditatie maakt je bewust van je omgeving.
Op labyrintwerk.nl vind je meer informatie hierover. Wil je het een keertje zelf ervaren? Dan ben je altijd welkom 🙂
Dit labyrint moet ook één keer per jaar schoon gemaakt worden. Door mos en gras groeit het in de loop van een jaar helemaal dicht. Vooral in de winter.
Dus…. begin maart ben ik begonnen met het schoonmaak karweitje.
Met een plamuurmes gaat het het beste. Is eventjes wat werk.
en als het klaar is ziet het er zo uit:
Pas geleden had ik bezoek van een vriend met zijn drone. Die wilde hij wel uitproberen boven ons terrein. Vandaar dat ik nu een overzichtsfoto van het labyrint heb. De doorsnede is 8 meter.
En dat kleine fuchsia-roze puntje? Dat ben ik zelf. Net bezig met het oogsten van snijbiet in mijn groentetuin gedeelte. Toch wel erg cool.
Dank je wel Broekie voor dit gave shot 🙂
Gemengde lentesalade uit eigen tuin
Wat is er leuker dan de tuin inlopen met een kom om vervolgens terug te komen met een gezonde portie groen die je kunt omtoveren tot ‘n heerlijke lentesalade?
Niets toch!
Sla is een van de makkelijkste groente die je zelf kunt kweken. Zelfs in potten op je balkon. En je hoeft je ook niet te beperken tot alleen de geijkte kropsla die je in de winkel vindt. Er is veel meer mogelijk.
Hieronder zie je waar ik de tuin mee uit kom. Van links naar rechts in de bovenste rij; witte snijbiet, peterselie, rode snijbiet, rucola, gele snijbiet, rode zuring, paardenbloemblad.
De onderste rij; kropsla, ui stengels, postelein, eikenblad sla, spinazie en krulsla.
De blauwe bloemetjes zijn van de Bernagie ook wel komkommerkruid genaamd. Die zijn eetbaar en smaken een klein beetje naar, je raadt ‘t al, komkommer.
Gecombineerd met geitenkaas, peer en walnoten is het een heerlijk lunch gerecht geworden. Vooral als je het smaakvol presenteert op een van de handgemaakte borden van Cindy Heldens 🙂
Verspenen van de zaailingen
Sinds 16 maart, het moment dat de Covid-19 maatregelen ingesteld werden, ben ik vooral in de tuin bezig geweest. April is zowiezo de maand waarin ik het meeste zaai en verplant, echter dit voorjaar gebruik ik het ook om mezelf af te leiden. Natuurlijk probeer ik me te informeren maar ik waak ervoor niet bovenmatig veel met nieuws bezig te zijn. Het helpt me om met twee voeten op de grond te blijven staan. Werken in de tuin is gewoon een hele fijne manier om me te verankeren.
De plantjes van februari en maart zijn nu zo groot geworden dat ze verspeent moeten worden. Daarvoor zoek ik alle potjes bij elkaar. In de schuur, in de kas, en de houten loods. Het zijn er gelukkig voldoende.
De tomaten zijn als eerste aan de beurt. Ze waren al uitgegroeid tot wat slungelige plantjes. Nu ze in nieuwe grond terecht komen worden ze meteen steviger. Plus je kunt ze wat dieper planten!
De volgende die groter gaan wonen zijn de pepertjes, paprika’s en de aubergines. Van elk heb ik twee soorten. Het plan is om dit jaar zelf sambal te gaan maken. Ik ben benieuwd of dat gaat lukken.
Voor het verspenen gebruik ik biologische potgrond die ik goed vochtig maak zodat de plantjes zaailingen geen al te grote schok krijgen. Ik vermeng het met zelf gemaakte compost van afval uit eigen tuin. Zo creëer ik een bijna gesloten kringloop in mijn tuin.
Ik heb dit jaar flink meer gezaaid en ben ook nog lang niet klaar. In mei zaai ik de maïs, de tweede lichting courgettes, pompoenen, augurken en meloen. Hieronder enkele courgette planten klaar om in een grote pot te zetten.
Van sommige zaadjes die ik uitgedeeld heb uit mijn vorige blog, kreeg ik bericht. Bij Ria waren de pompoenen goed uitgekomen en al verspeent. Leuk om te zien hoe iedereen ermee aan de slag is gegaan. In totaal hebben 10 mensen er gebruik van gemaakt. Vond ik best veel!
Ik besef hoeveel mazzel ik heb met zo’n grote tuin waar ik kan doen en laten wat in me opkomt. Het geeft me rust in mijn hoofd en helpt me deze vreemde tijd zonder kunstmarkten en exposities te overbruggen.
Blijf gezond en tot de volgende keer X
Gezonde frisdrank met water kefir
Als je eenmaal het pad in geslagen bent om voedingsmiddelen zelf te maken, waar stopt ‘t dan?
Jam maken is een bekend fenomeen, appeltjes drogen daar kan iedereen nog inkomen. Maar zelf koolzuur houdende limonade maken. Kan dat?
Ja hoor! Met behulp van water kefir is het zelfs vrij eenvoudig.
Wat kefir precies is wordt heel goed uitgelegd op de site waterkefir.net. Ik ga dat hier niet herhalen, dat doen Michel en Simone Kemperman veel beter 🙂
Het begon bij mij doordat ik van Leny uit Beesel een potje met water kefir korrels kreeg. Of ik op ze wilde passen zodat ze na terugkomst van haar vakantie weer zelf limonade kon maken? Ik werd dus eigenlijk gepromoveerd tot water kefir baby-sitter!
Ondertussen is het mijn favoriete drankje geworden. Iedere week maak ik 1 tot 2 flessen van deze heerlijke gefermenteerde drank.
Bij het maken van de drank vermeerderen de water kefir korrels zich. Daardoor kan ik ook uitdelen. Wil je eens uitproberen of dit iets is voor jou? Laat dan een reactie achter. Ik zorg er dan voor dat je een potje kefir korrels krijgt zodat jij ook deze lekkere gezonde drank zelf kunt maken.
Ik gebruik een hoeveelheid waarmee ik een plastic fles van 1,5 liter kan vullen.
1,4 liter water
140 gram water kefir korrels
100 g liefst biologische suiker
20 g ongezwavelde rozijnen (kan ook dadel, vijg of pruim zijn)
halve biologische citroen (hoeft niet persé)
Gebruik een plastic zeef en houten of plastic lepel. Waterkefir houdt niet van metaal.
Na twee dagen bij kamertemperatuur laten staan giet je alles door een zeef. Het vocht gaat in de plastic fles. Rozijnen en citroen die gooi je weg. De kefir korrels kun je in een potje met water in de ijskast bewaren tot de volgende keer.
Nu komt ‘t leuke gedeelte: de tweede fermentatie op de fles. Hierbij voeg ik mijn eigen smaak toe. Vers fruit of sap zorgt voor een iets zoetere smaak. Maar ook kruiden als munt of verse gember is erg lekker. De mogelijkheden zijn eindeloos.
Mijn favoriet is een scheut eigen gemaakte fruit of kruiden siroop, zoals paardenbloemsiroop of kweepeersiroop. Vervolgens blijft het 1 dag bij kamertemperatuur staan. Daarna gaat de fles pas in de ijskast en heb ik mijn eigen gezonde frisdrank .
Proost!
Paardenbloem siroop
Mijn grasveld staat er momenteel vol mee. Stralend gele bloemen die met open armen de warmte van de zon verwelkomen.
Ik heb het natuurlijk over de paardenbloemen.
Verguisd bij veel monocultuur grasliefhebbers, maar ik weet wel beter. Deze alledaagse bloem heeft geneeskrachtige en culinaire eigenschappen en ziet er ook nog eens mooi uit.
Je kunt de jonge blaadjes in je salade bijmengen. Wortels worden geroosterd en gemalen als koffie vervanger gebruikt. Van de bloemen kun je een lekkere siroop maken.
Dit doe ik al enkele jaren. Met die siroop meng ik een kruidige, licht bittere limonade. De twee flesjes redden het tot mei wanneer ik de vlierbloesemsiroop kan maken.
Zo heeft bij mij elk seizoen z’n eigen smaak.
Paardenbloem siroop maken is heel eenvoudig.
Ik begin met het plukken van 100 onbespoten schone paardenbloemen. Liefst ‘s morgens nadat de dauw weg is. Met een schaar knip ik het groene kontje eraf. Een halve onbespoten citroen in dunne schijfjes snijden, boven op de lintbloemen leggen en 400 ml water toevoegen. Even één minuut koken dan afkoelen.
‘s Avonds zeef ik alles door een neteldoek en vang het vocht op in een pannetje. Daar gaat 200 gram suiker bij. Tien minuten opkoken en meteen bottelen in super goed schoongemaakte flesjes.
De eerste asperge van ‘t seizoen
In 2018 heb ik dertig aspergeplanten in mijn tuin neer gezet.
Dat was best veel werk. Ik heb daarover verteld in de blog Asperge.
Vandaag was, na twee jaar, dan eindelijk het moment aangebroken dat ik de vruchten van m’n harde werk kon oogsten. Er waren asperges die gestoken konden worden.
Kleine witte puntjes staken uit de aarde wal te voorschijn. Door voorzichtig uitgraven werd de onderkant van de asperge bloot gelegd. Dan kan ik het met een speciaal asperge mes steken.
In maart heb ik zwart plastic over de aarde wal gelegd. Dat zorgt ervoor dat de grond snel warm wordt en de asperges snel gaan groeien.
Daardoor had ik vandaag maar liefst veertien stengels 🙂
En trots dat ik was!
Diezelfde dag werden ze geschild en verwerkt op de meest klassieke manier: met gerookte ham, gekookt ei en een beetje echte boter.
Dat was smullen!
